اولین قدم، مطالعه ویژگیهای این نسل است. از رسانهها استفاده کنند. اگر در مدرسه جلساتی گذاشته میشود، شرکت کنند. یعنی اولین قدم این است که فرزندمان را در این مرحله سنی بشناسیم. هر ۱۰ سال یک بار ذهنیتها تغییر میکند و رویکردها عوض میشود. چیزهای جدیدی به وجود میآید. مادر اگر اطلاعات کافی نداشته باشد، چگونه میتواند ادعا کند فرزندش را میشناسد و با او خوب رفتار میکند. طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده این نسل خواستار تنوع و هیجان است، یعنی هیجانمدار است و تکرار را نمیپسندد. این موارد را اگر مادر بشناسد کاری نمیکند که موجب عصبانیت و ناراحتی شود. فقط از نسل خودم تعریف نمیکنم که ما چنین و چنان بودیم. آنها هم بگویند که نسل امروز مثل شما نیست. اتفاقاً مسئله بدتری هم پیش میآید و او احساس میکند نسل او را درک نمیکنیم. بنابراین خطر عدم درک والدین وجود دارد. اگر او خیلی با من فرق دارد، چطور میتواند مرا درک کند.
اتفاقاً باید به سمتی برویم که این مفهوم را برای او ایجاد کنیم که اگرچه من در دوران گذشته خودم با الان شما متفاوت بودم، ولی الان شما را درک میکنم. با شناختی که پیدا کردم و مطالعه و تجربیاتی که دارم و با صحبت و گفتوگوهایی که با مادران دیگر داشتم، با اطلاعاتی که از رسانه روز به دست آوردم، باید این اطمینان خاطر را به جوانمان بدهیم که تو را درک میکنیم و در عمل هم این کار را انجام دهیم.
انتهای پیام